Intercultural awareness semester 1

Bij het vak Intercultural Awareness stond zelfreflectie centraal. In elke bijeenkomst bespraken we een stukje van onze eigen ‘bagage’—wie ben ik, welke ervaringen en overtuigingen neem ik mee, wat zijn mijn normen en waarden, en wat vind ik belangrijk in het leven? Het doel was om bewustwording te creëren over hoe onze achtergrond en cultuur ons gedrag en onze communicatie beïnvloeden.

Daarnaast behandelden we verschillende theorieën over cultuur en communicatie, zoals de cultuurdimensies van Hofstede, het Lewis-model en andere communicatiemodellen. Deze theorieën hielpen ons om beter te begrijpen hoe culturen van elkaar verschillen en waarom mensen in bepaalde situaties anders reageren dan wij misschien zouden verwachten.

Eerlijk gezegd vond ik sommige onderdelen van dit vak af en toe wat zweverig. Zo kregen we bijvoorbeeld een opdracht waarbij we door de ruimte moesten lopen en moesten aanvoelen of het prettig was om dichtbij anderen te staan. Dit voelde voor mij een beetje ongemakkelijk en onwennig, misschien omdat ik geneigd ben om dingen meer rationeel dan gevoelsmatig te benaderen. Toch gaf het wel inzicht in hoe persoonlijke grenzen en comfortzones kunnen verschillen per persoon en cultuur.

Een ander interessant moment in dit vak was de discussie over interpretaties. We kregen bijvoorbeeld de vraag: "Stel, na een presentatie neem je een tasje vol pennen mee. Is dat stelen of niet?" Het was opvallend hoe verschillend mensen hierover dachten. Sommigen vonden het logisch om de pennen mee te nemen, omdat ze toch over waren, terwijl anderen het duidelijk als diefstal zagen. Dit liet goed zien hoe subjectief onze normen en waarden kunnen zijn en hoe deze worden beïnvloed door onze opvoeding en omgeving.

In het begin moest ik wennen aan dit vak, vooral omdat het me dwong om op een andere manier over dingen na te denken. Toch vond ik het achteraf erg leerzaam. Het hielp me om bewuster te worden van hoe mijn eigen achtergrond en ervaringen mijn manier van denken en communiceren vormen. Ook werd ik me meer bewust van het feit dat anderen vanuit een heel ander perspectief kunnen kijken, en dat dit niet per se goed of fout is—maar simpelweg anders. Het was een vak dat me aan het denken heeft gezet en dat me heeft geholpen om met een openere blik naar interculturele verschillen te kijken.

 

Eindopdracht 

Voor het vak Intercultural Awareness moesten we een eindopdracht inleveren waarin we ethische en juridische kwesties bespraken. Deze opdracht draaide om het beschrijven van onze persoonlijke culturele 'programmering'. Hoewel het een individuele opdracht was, kregen we in de lessen de kans om er samen met een medestudent of in kleine groepjes aan te werken. Dit maakte het makkelijker om verschillende perspectieven te bespreken en kritisch na te denken over onze eigen cultuur.

Het eerste doel van deze opdracht was om bewust stil te staan bij de symbolen, rituelen, normen en waarden die mij als persoon typeren. Door deze te vergelijken met anderen werd ik me bewust van wat ik zelf als ‘normaal’ of ‘gangbaar’ beschouw, terwijl dat voor iemand met een andere achtergrond misschien helemaal niet vanzelfsprekend is. Dit besef werd versterkt door het idee dat er binnen één land al meerdere subculturen kunnen bestaan. Zelfs binnen Nederland merk je dat gewoonten en denkwijzen kunnen verschillen per regio, familie of vriendengroep.

Het tweede doel was om de theorie uit het boek en de workshops toe te passen op mijn eigen ervaringen. Door mijn culturele bagage te beschrijven, leerde ik de theorie beter begrijpen en kon ik het koppelen aan mijn eigen identiteit. Dit hielp me niet alleen om bewuster te worden van mijn eigen achtergrond, maar ook om beter te begrijpen hoe cultuur invloed heeft op communicatie en gedrag.