Presentation skills

Tijdens dit semester heb ik gewerkt aan mijn presentatievaardigheden door deel te nemen aan drie workshops waarin ik actief heb geoefend. Voor en na deze workshops voerde ik opdrachten uit om mijn vaardigheden verder te ontwikkelen. Deze opdrachten waren niet alleen een manier om te oefenen, maar ook een belangrijk onderdeel van mijn beoordeling.

Reflectie speelde een grote rol in deze training. Ik keek niet alleen kritisch naar mijn eigen presentatievaardigheden, maar gaf ook feedback aan mijn medestudenten. Dit hielp mij om mijn sterke punten te herkennen en verbeterpunten concreet aan te pakken.

Daarnaast bracht ik mijn presentatievaardigheden direct in de praktijk door een proefpresentatie te geven aan de opdrachtgever van het Facilitair Bedrijf in periode 2. Dit gaf mij de kans om mijn leerpunten uit de workshops toe te passen in een realistische setting.

Na de drie workshops volgde de eindpresentatie, waarbij ik werd beoordeeld op basis van een beoordelingsformulier. Omdat we hier al mee geoefend hadden tijdens de workshops, wist ik precies waar ik op moest letten om een goede presentatie neer te zetten. Deze trainingen hebben mij niet alleen geholpen om zelfverzekerder te presenteren, maar ook om bewuster te worden van hoe ik overkom op mijn publiek.

Workshop 1

In workshop 1 hebben we gewerkt aan onze presentatievaardigheden en bewustwording van hoe we voor een groep staan. Vooraf moesten we twee SMART-leerdoelen opstellen. Mijn doelen waren om minder zenuwen te ervaren voor de klas en om meer aandacht van het publiek te krijgen door interactie met de toeschouwers. In de les bespraken we deze doelen met de groep, waarbij het belangrijk was dat ze echt SMART geformuleerd waren.

Een van de eerste opdrachten was om het lokaal uit te lopen en vervolgens weer binnen te komen, waarbij we oogcontact moesten maken met de klas. Dit voelde wat ongemakkelijk, vooral omdat het helemaal stil was, maar het hielp om bewust te worden van houding en ademhaling. Daarna bespraken we de theorie van ethos, pathos en logos, waarmee we leerden hoe overtuiging werkt door geloofwaardigheid, emotie en logica.

Vervolgens kregen we een korte spreekopdracht: in 45 seconden vertellen over de mooiste plek op aarde. Ik koos Costa Rica, omdat ik daar vier maanden heb gewoond en Spaans heb geleerd. Tijdens deze oefening moest ik letten op de theorie en ontving ik feedback van mijn klasgenoten. Mijn feedback was dat ik soms nog iets te snel praatte, maar dat mijn handgebaren goed waren en mijn verhaal enthousiast overkwam.

Als voorbereiding op workshop 2 moesten we in tweetallen een presentatie van 2 minuten voorbereiden. Deze moest feiten en sterke argumenten bevatten en een duidelijke inleiding, middenstuk en conclusie hebben. Dit gaf me de kans om mijn presentatievaardigheden verder te ontwikkelen en mijn leerdoelen in de praktijk te brengen.

Mijn eerste SMART-doel is om mijn zenuwen tijdens presentaties te verminderen door ademhalingstechnieken toe te passen en rustiger te spreken, zodat ik mij zelfverzekerder voel en mijn boodschap beter overbreng, wat ik meetbaar maak door in periode 2 minstens één presentatie te geven zonder extreme zenuwen.

Mijn tweede SMART-doel is om meer interactie met het publiek te creëren door oogcontact te maken en minimaal twee vragen te stellen tijdens mijn presentaties, zodat ik de aandacht van het publiek beter vasthoud en mijn presentaties boeiender maak, wat ik in periode 2 actief ga toepassen en evalueren.

Workshop 2

In workshop 2 begonnen we met het bespreken van de fight-flight-freeze-reactie, waarbij we leerden hoe ons lichaam reageert op stressvolle situaties zoals presenteren. Daarna was het tijd om onze voorbereide presentatie te geven. Ik had deze samen met Colin gemaakt en we kozen voor het onderwerp Kerst, omdat we dit allebei een belangrijk en leuk feest vinden. Voor Colin draait Kerst vooral om familie en vrienden, terwijl het voor mij extra bijzonder is omdat ik dan ook jarig ben. Onze presentatie verliep goed, maar we kregen als feedback dat onze PowerPoint visueel niet helemaal goed was uitgewerkt en dat onze vraag aan het publiek niet sterk genoeg was doorgevoerd. Wel kreeg ik complimenten over mijn handgebaren, die mijn presentatie krachtiger maakten.

Na de presentaties behandelden we de theorie over logos en bekeken we een leerzaam filmpje over pakkende openingsstrategieën. Dit gaf me nieuwe inzichten, omdat ik nooit eerder had stilgestaan bij het effect van bijvoorbeeld een goed geplaatste stilte of humor aan het begin van een presentatie. Ook leerde ik dat een sterke openingsvraag direct de aandacht van het publiek kan trekken. Verder bespraken we het spreekschema en hoe je tijdens een presentatie soepel het woord kunt overnemen van je medepresentator.

Voor de volgende workshop moesten we opnieuw een presentatie voorbereiden, deze keer over een actueel FM-onderwerp, waarbij we gebruik moesten maken van een mindmap en een spreekschema. Wat me opviel in deze workshop was dat ik me al een stuk relaxter voelde voor de klas en dat ik mijn zenuwen beter onder controle had dan tijdens de eerste workshop.

Workshop 3

In workshop 3 moesten we een presentatie geven in duo’s of trio’s over een FM-gerelateerd onderwerp. Samen met Colin en Stan koos ik voor het onderwerp beveiliging. Vooraf merkte ik dat ik iets meer spanning voelde dan bij de vorige presentatie, omdat ik het idee had dat mijn voorbereiding niet optimaal was. Toch verliep de presentatie uiteindelijk best goed en kregen we weer waardevolle feedback.

Onze presentatie werd als enthousiast beoordeeld, maar er waren nog enkele verbeterpunten. Zo sprak ik af en toe iets te snel, iets waar ik eerder ook al op gewezen was. Daarnaast misten we een echte ‘ijsbreker’ aan het begin en een sterke ‘uitsmijter’ aan het einde. Ook was het lettertype op onze slides aan de kleine kant, waardoor het voor het publiek minder goed leesbaar was. Ons spreekschema kon bovendien uitgebreider en beter gestructureerd worden.

Na de presentaties bespraken we de eindpresentatie. Omdat Colin niet aanwezig was bij de eerdere presentatie voor Martin van Donderen, moesten we deze opnieuw filmen. Dit keer zonder publiek, wat het presenteren iets onnatuurlijker maakte. Desondanks was het een goede oefening, en door deze herhaling kreeg ik nog meer vertrouwen in mijn presentatievaardigheden.